ဖန္တီးရွင္မ်ား
ဖန္တီးရွင္မ်ား (စ - ဆံုး)
®•••••••••®
(၁)
"ေမေမ ----- သားတို႔ လက္ထပ္မယ့္ရက္ ေရြးၿပီးၿပီ။ ခက္ခက္မိဘေတြကေတာ့ အဲ့ဒီရက္ကို သေဘာက်ႀကတယ္။ ေမေမေရာ ႀကည့္ပါအံုး"
ကြ်န္မရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ သားေလး။ လက္ထပ္ေတာ့မယ္တဲ့။ ကြ်န္မေရွ႕မွာ ျပကၡဒိန္ေလးခ်ၿပီး နံပါတ္တစ္ခုကို ညႊန္ျပေနပါတယ္။ ဒီေန႔ကို သူတို႔ ဘာလို႔ေရြးရေႀကာင္း မဂၤလာပြဲကို ဘယ္လိုလုပ္ခ်င္ေႀကာင္း ရွင္းျပေနပါတယ္။
ကြ်န္မသားေလး။ ကြ်န္မကို ခြဲသြားေတာ့မည္။ ကြ်န္မထက္ ပိုခ်စ္ရမယ့္သူ ေတြ႔သြားၿပီေလ။ သားခ်စ္သူေကာင္မေလးက လိမၼာပါတယ္။ လူႀကီးသူမကိုလည္း ရိုေသတယ္။ ပညာတတ္။ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီး။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္သူမျဖစ္ခင္ကတည္းက သားက ကြ်န္မကို တိုင္ပင္ရွာတယ္။ သားအေဖဆံုးၿပီးကတည္းက အေမတစ္ခု သားတစ္ခုဘဝ။ သားေလးအလုပ္ရၿပီး တစ္နွစ္ေလာက္အႀကာမွာ ဒီမိန္းကေလးနဲ႔ေတြ႔ၿပီး သား ဘဝတစ္ခု တည္ေဆာက္ခ်င္ေႀကာင္း လွပတဲ့မိသားစုတစ္ခုနဲ႔ အနာဂတ္တစ္ခု ဖန္တီးခ်င္ေႀကာင္း ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေတြ႔ထားေႀကာင္း ရွင္းျပပါတယ္။ ေမေမ့သေဘာကေရာ တဲ့။ ေမေမက သား သေဘာအတိုင္းပါလို႔။ ငါ့သားက ဦးေနွာက္ရွိတဲ့ ကေလး။ စဥ္းစားဥာဏ္ရွိတာပဲ။ သားေရြးခ်ယ္တာ မွန္ပါလိမ့္မယ္လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အေရာင္လက္သြားတဲ့ သားေလးရဲ႕မ်က္နွာ။ ခုထိမွတ္မိေနဆဲပါ။
လိမၼာလိုက္တဲ့ ကေလးေတြ။ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးကတည္းက "အနာဂတ္အိမ္ေလး" ဆိုတဲ့ စုဗူးေလးထဲမွာ သူတို႔လစာရဲ႕ ၁၀ ပံု ၂ ပံု စီ စုႀကတယ္တဲ့။ သူတို႔အနာဂတ္ သာယာဖို႔တဲ့ေလ။
ေအာ္ ------ တခ်ိန္ကေတာ့ ကြ်န္မတို႔လည္း ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(၂)
"မိစု-----ေဟ့ ----- မိစု ေနပါအံုးဟ ---
ေရာ့ -- စံပယ္ပန္း ယူသြားအံုး"
ဒီမနက္ မိုးေအးေအးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ ကြ်န္မ။ အေႀကာ္သြားယူဖို႔ေနာက္က်ေနပါၿပီ။ အေရးထဲ ဖိုးေက်ာ္က လွမ္းေခၚေနေသး။ အင္းးးးး သူလည္း ကြ်န္မကို စံပယ္ပန္းေပးရတာ ပန္းဆက္သမားေလးဖိုးေက်ာ္ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ေနပါၿပီ ----
"ေအး ေအး ငါေနာက္က်ေနတာဟ။ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔။
"မိုးေကာင္းေနတာကိုဟ။ ငါေတာင္ ဒီမနက္ ဘုန္းဘုန္းႀကီးနႈိးမွ နိုးတာ။ ငါေတာ့ပြၿပီ မိစုေရ ----- ညက ေလတိုက္ေတာ့ ခေရပန္းေတြေရာ စံပယ္ပန္းေတြေရာ အမ်ားႀကီးရတယ္။ သီလို႔ေတာင္ မနိုင္ဘူးဟ"
"ေအးးးးး ဖိုးေက်ာ္ ငါ အေႀကာ္ယူဖို႔ ေနာက္က်ေနၿပီ။ သြားၿပီေဟ့ ----"
"ေအးပါဟာ ---- ျဖည္းျဖည္းသြားအံုး။ မိုးကမလင္းေသးဘူး ---- ေခ်ာ္လဲအံုးမယ္"
အင္းးးးး မိစု မိစု ----- ငယ္ငယ္ကတည္းက အေဖကဆံုး အေမကလည္း မနွစ္က ဆံုးသြားတယ္။ ဦးေလးမိသားစု ရွိလို႔သာေပါ့ ---- သူမ်ားအိမ္မွာေနရေတာ့လည္း ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနရရွာတယ္။ မနက္မိုးမလင္းခင္ကတည္းက အေႀကာ္ဗန္း ေခါင္းေပၚရြက္လို႔ လမ္းတကာ လွည့္ေနရၿပီေလ။
မိစုအေႀကာင္းသာ ေျပာရတာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ဆို အေဖ အေမ ဘယ္သူမွန္းေတာင္ မသိပါဘူး။ သိတတ္စမွာ ဘုန္းဘုန္းႀကီးရဲ႕ ေမြးစားသားဆိုတာပဲ သိခဲ့ရတယ္ေလ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ကိုရင္ေတြနဲ႔ စာေရာသင္ခဲ့ရတယ္။ ဘုန္းဘုန္းႀကီးက မူလတန္းေက်ာင္းေလး ပို႔ေပးခဲ့လို႔ ေရးတတ္ ဖတ္တတ္တာေပါ့ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ ၈ ႏွစ္သားကတည္းက ဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထဲက ခေရပင္ႀကီးနဲ႔ စံပယ္ပန္းပင္ေလးေတြက အလုပ္တစ္ခု ေပးခဲ့တာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ပန္းသည္ေလး ဖိုးေက်ာ္တဲ့ဗ်။ အေႀကာ္သည္ေလးမိစုအတြက္ ပန္းဆက္သမားေလးဖိုးေက်ာ္ဆိုလည္း မမွားဘူးေပါ့ဗ်ာ ---------
-------------------------------
----------------------------------------
(၃)
"ေဒၚေလး ----- မိစုတို႔ ဗီဒီယို သြားႀကည့္ခ်င္တယ္။ ဒီည ဇာတ္ကား ေကာင္းတယ္ ---- ေနတိုးနဲ႔ ေဖြးေဖြး ေဒၚေလးရ"
"ဟုတ္တယ္ ေမေမ ---- မမစုကို ေခၚသြားမယ္ေနာ္"
"ေစာေစာျပန္ခဲ့ႀက ---- မနက္လည္း ေစ်းထြက္ရအံုးမယ္ မိစု"
"ဟုတ္ ေဒၚေလး"
"ေမာင္ေလးေရ ---- သြားစို႔"
------------- ------------- --------
"ဟာ မိစု ----- ဗီဒီယို လာႀကည့္တာလား --"
"ေအး ဖိုးေက်ာ္ ---- နင္ေရာ လာႀကည့္တာလား။ ဒီည ဇာတ္ကား ေကာင္းတယ္ဟ"
"ငါ ဘုန္းဘုန္းႀကီးကို ခြင့္ေတာင္းလာတာ ---- နင္နဲ႔ေတြ႔တာ အေတာ္ပဲ"
"မမစု သား ေရွ႕မွာ သြားႀကည့္ေတာ့မယ္"
"ေအးးး ေအးး"
ဗီဒီယိုရံုထဲတြင္ ေနတိုးကားမလာခင္ အစမ္းကားမ်ား ျပလ်ွက္ရွိသည္။
"မိစု -----"
"ေဟ --- ဘာလဲ ဖိုးေက်ာ္ ---- နင္ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"ဟို ---- ငါ --- ငါေလ --- နင့္ကို ေျပာစရာရွိလို႔"
"ေျပာစရာရွိတာမ်ားဟယ္ ေျပာေပါ့ ----- ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိဘူးး ေနတိုးကားလာရင္ ငါ့စကားလာမေျပာနဲ႔ေနာ္ ---- ဇာတ္ရွိန္ပ်က္မယ္"
"ဟိုေလ ----- ငါေျပာရင္ နင္စိတ္ဆိုးမွာလား"
"ဘာကိုဆိုးရမွာလဲ ---- ဘာေျပာမွာမို႔လဲ"
"ဟိုေလ ---- မေျပာေတာ့ပါဘူးဟာ --- ဒီအတိုင္းပဲ ေကာင္းပါတယ္"
"အာ ---- ဘာေတြမွန္းမသိဘူးးးး မေျပာလည္းေန"
ဇာတ္လမ္းက ေနတိုးနွင့္ ေဖြးေဖြး။ ဇာတ္ေဆာင္ေတြကို ကြ်န္မ အရမ္းႀကိဳက္ပါသည္။ ေဖြးေဖြးေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ---- ကြ်န္မနဲ႔ေတာ့ နံ႔သာဆီနဲ႔ အီးးး အဲေလ ---- မဟုတ္ေသးပါဘူးးး ဆီနဲ႔ ေရ ---- အင္းးးးးး ဒါေလးက မဆိုးဘူး။ ကြ်န္မက ေရေပါ့ေနာ္ ---- ေရလည္း သူ႔တန္ဖိုးနဲ႔သူေတာ့ ရွိပါတယ္ေလ -----
"မိစု -------- မိစု"
"အမေလးးးးးး ဘာလဲဟ ။ လန္႔လိုက္တာ"
"ဟိုေလ ေနတိုးကေလ ေဖြေဖြးကို ဘာေျပာလိုက္တာလဲဟင္"
"နင္ႀကည့္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား"
"အင္းးးး ဒါေပမယ့္ ငါမႀကားလိုက္ဘူး"
"ေအာ္ --- ေနတိုးက ေဖြးေဖြးကို ရည္းစားစကားေျပာလိုက္တာဟ"
"မိစု ----- ငါလည္း နင့္ကို အဲ့ဒီစကားေျပာခ်င္ေနတာ"
"အမ္ ---- ဘယ္လို ---- ဘယ္လို ဖိုးေက်ာ္"
"ဟုတ္တယ္ မိစု။ ငါ နင့္ကို
အရမ္းခ်စ္တယ္ဟာ ---- ငါ့အေျခအေနကို ငါသိပါတယ္။ ငါမေျပာဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ စဥ္းစားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါထိန္းထားလို႔ မရေတာ့ဘူးဟာ ---- နင္ ငါ့ကို ျပန္ခ်စ္ပါလို႔ မေျပာရက္ပါဘူးးး ငါ့အေျခအေနလည္း နင္သိတာပဲ။ ျပန္ခ်စ္ရင္ေတာ့ ငါ့ေလာက္ေပ်ာ္မယ့္သူ ဘယ္ရွိေတာ့မလဲ မိစုရာ --------
ငါ နင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ သိလားးးး
(၄)
"ေရာ့ ---- မိစု ---- စံပယ္ပန္း
ဒီေန႔ ငါ -- နင္အေႀကာ္ယူတဲ့အိမ္အထိ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ ----- မိုးတြင္းလဲျဖစ္ေတာ့ နည္းနည္းေမွာင္တယ္ဟ --"
"အင္းပါ ----- နင္ေရာ ပန္းေတြ သီၿပီးၿပီလား"
"ေအးးးး ဒီမနက္ အေစာႀကီးနိုးေနတာ ----- နင့္ကိုပို႔ၿပီးမွ ငါပန္းသြားေရာင္းမယ္"
ဖိုးေက်ာ္ ရည္းစားစကားေျပာၿပီးေနာက္ပိုင္း ကြ်န္မလည္း ရွက္လည္းရွက္ ဘာလုပ္ရမွန္းလည္းမသိနဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဖိုးေက်ာ္နဲ႔ေတြ႔ရင္လည္း ဟိုအရင္ကလိုပဲ ေျပာစရာရွိေျပာ --- ေနာက္စရာရွိ ေနာက္နဲ႔သာ ေနခဲ့တယ္။ အမွန္အတိုင္းဆိုရင္ ကြ်န္မ သူေျပာတဲ့ကိစၥကို မစဥ္းစားခ်င္ဘူး။ ကိုယ့္ဘဝေတာင္ ကိုယ္မနည္းရပ္တည္ေနရတာ လူနွစ္ေယာက္ေပါင္းစည္းမယ့္ကိစၥက မလြယ္ဘူးေလ။ ကြ်န္မ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီးေနတတ္ခဲ့တာ အသားက်ေနပါၿပီ။ တကယ့္လက္ေတြ႔ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရေတာ့မယ္ဆုိ
ုေတာ့ ------------
"မိစု ----- ဟို ငါေျပာထားတဲ့ကိစၥေလ ---"
"ေအးးးး ငါေမးမလို႔ ဖိုးေက်ာ္"
"ဘာလဲ ----- ေမးေလ ဘာေမးခ်င္လို႔လဲ"
"ဟိုေလ နင္ ငါ့ကို ဘာလို႔ အဲ့လိုေျပာတာလားဟင္"
"ဟင္ ------- ခ်စ္တယ္ဆိုတာလား ?
ငါ နင့္ကို ခ်စ္လို႔ေပါ့ဟာ"
"မဟုတ္ဘူးးးးးး ငါသိခ်င္တာ ---- ဟိုဟာ ---- ဘာလို႔ နင္အဲ့လိုျဖစ္သြားတာလဲ ?
ဘာလို႔ ငါ့ကို ခ်စ္တာလဲ ? "
ကြ်န္မသိခ်င္လြန္းလို႔သာ ေမးလိုက္ရသည္။ မ်က္နွာပူလိုက္တာေနာ္ ----- ဒါေပမယ့္လည္း အေႀကာင္းရင္းကိုသိမွ ျဖစ္မွာေပါ့။ အဲ့လိုသိမွ ကြ်န္မ စဥ္းစားသင့္ မစဥ္းစားသင့္ ဆံုးျဖတ္ရမွာေလ။
"မိစု ----- နင့္ကို ငါခ်စ္တာ အေႀကာင္းျပခ်က္ မရွိဘူးေလ"
"အင္ ------ ဘယ္လိုႀကီးလဲ ----- တခုခုေတာ့ ရွိရမွာေပါ့ ---- ငါ့ရဲ႕ဘယ္အခ်က္သေဘာက်တာလဲ ----- အဲ့လိုဟာ ----နင္နားလည္လားမသိဘူးးးး"
"မိစု ----- ငါ အဲ့လို မေျပာတတ္ဘူးးးးနင့္ကို ငါသနားတယ္။
နင္နဲ႔ငါက ဘဝတူေတြ ---- ၿပီးေတာ့ နင္ကပြင့္လင္းရိုးသားတယ္။ က်န္တာေတာ့ ငါမသိဘူးဟာ ------ သူ႔ဘာသာ စိတ္ထဲကျဖစ္လာတာပဲ"
"အင္းးးးးးးးး ထားပါေတာ့"
"ကဲ ငါလည္း သြားေတာ့မယ္။ နင္လည္း အေႀကာ္ဝင္ယူေတာ့"
ကြ်န္မ အေႀကာ္ယူၿပီး လမ္းတကာလွည့္ေရာင္းေနရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ေနမိသည္။ ဖိုးေက်ာ္ ဘာလို႔ေျပာင္းလဲသြားတာပါလိမ့္ ?
ငါ ဘယ္လိုလုပ္သင့္လဲ ?
ခက္ခဲတဲ့ေမးခြန္းတစ္ခုအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့အေျဖမွန္တစ္ခု ငါေျဖေပးရေတာ့မွာပါလား -----------
---------------------------------------------------------------------------------------
(၅)
"မိစု ------ နင္ အရမ္းစဥ္းစားေနရရင္လည္း ငါ့စကားျပန္ရုတ္သိမ္းပါတယ္ --- နင္ေနတတ္သလို ေနပါ ---"
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ --- ဒီေလာက္ေလးေတာင္ ငါ့မွာ စဥ္းစားခြင့္မရွိဘူးလား"
"မဟုတ္ပါဘူးဟာ ---- ငါက နင္ေခါင္းေျခာက္မွာ စိုးလို႔ပါ"
"ေသခ်ာနားေထာင္ ---- ငါစဥ္းစားေပးမယ္။ ေနာက္ ၆ လဆိုရင္ နင့္ကို ငါအေျဖေပးမယ္။ ငါသြားၿပီ"
မိစု ထြက္သြားၿပီ။ ေစ်းဗန္းေလး ေခါင္းေပၚရြက္ၿပီး ထြက္သြားသည့္မိစုကို ကြ်န္ေတာ္ ေငးႀကည့္ေနမိသည္။ မိစုက ကြ်န္ေတာ့ကို စဥ္းစားေပးမယ္တဲ့။ ၆ လဆိုပါလား ---- ေအးေပါ့ေလ --- ေစာင့္ရေတာ့မွာေပါ့။
------------------------------------------
--------------------
ဒီေန႔ မိစု ကြ်န္ေတာ့ကို အေျဖေပးမယ့္ေန႔။ မိစုေတာ့မသိဘူး ----- ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားေနၿပီ။ မိစု ရွက္ေနမလားးးးး ကြ်န္ေတာ့အေတြးနဲ႔ မိစုအျပဳအမူ တျခားစီပဲဗ်ာ ---- မိစု ဒီေလာက္ထိ ေလးနက္တည္ၿငိမ္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ထင္မထားခဲ့ဘူးေလ -----
"ဖိုးေက်ာ္ ---- နင့္ကို ငါအေရးႀကီးတဲ့စကားေျပာမယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လက နင္ေျပာခဲ့တဲ့စကားကို ခုခ်ိန္မွာ နင္ေျပာင္းလဲအံုးမလား --- အရင္အတိုင္းပဲလားးးး ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားေပးပါ။ နင့္စိတ္ကို နင္ ေသခ်ာေအာင္ ဆံုးျဖတ္ပါ"
"မိစု ---- ငါ့ဘက္က ဘာမွေျပာင္းလဲစရာ မရွိဘူး။ အခု ငါ နင့္အေျဖကို ေစာင့္ေနတာ။ နင္ဆက္ေျပာပါ"
"ေအးေလ ငါေျပာမယ္။ နင္ေသခ်ာနားေထာင္ပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ လက နင္ေျပာခဲ့တဲ့စကားကို အခု ငါ့မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာႀကည့္ၿပီး ျပန္ေျပာေပးနိုင္မလားး"
"မိစု ----- ငါ နင့္ကို ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး ခ်စ္တာပါ။ နင္နဲ႔အတူ ငါ့ဘဝကို ျဖတ္သန္းခ်င္တယ္။ ငါအေကာင္းဆံုးလုပ္မေပးနိုင္ရင္ေတာင္ ငါတို႔ေတြ ေကာင္းေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစားႀကမယ္။ ငါ့ကို လက္ခံေပးပါေနာ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ ဖိုးေက်ာ္ ---- ငါ နင့္ကို ငါ့လက္တြဲေဖာ္အျဖစ္ ေရြးလိုက္ပါၿပီ။ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ဘာလဲေတာ့ ေသခ်ာ ငါမသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါ နင့္ကို ခ်စ္ပါတယ္"
ဟူးးးးး ဒီစကားတစ္ခြန္းေျပာနိုင္ဖို႔ ကြ်န္မ ဘယ္ေလာက္ အားတင္းထားရလဲ က်ြန္မပဲ သိပါတယ္။ မိစုမဟုတ္တဲ့ မိစုအျဖစ္ေျပာင္းၿပီး ဘဝနဲ႔ဆိုင္တဲ့စကားမို႔ ခပ္တည္တည္ေျပာေနရျခင္းပါ။ ခုမွပဲ အပူလံုးလားဘာလားးးးးရင္ထဲက အလံုးက်သြားေတာ့တယ္။
"ဝမ္းသာလိုက္တာ မိစုရာ ---- ငါ့မွာ ေရွ႕ဆက္ရမယ့္ အနာဂတ္ရွိသြားၿပီဟ။ နင့္ကိုငါ လက္ထပ္မွာပါ မိစု။ ငါတို႔လက္တြဲၿပီး ႀကိဳးစားႀကမယ္"
"ႀကိဳးစားရမွာေပါ့ဟ ----- ဖိုးေက်ာ္ ငါတို႔ဖန္တီးမယ့္ဘဝက ခုလက္ရွိ ငါတို႔ေနရတဲ့ဘဝထက္ေတာ့ သာရမယ္။ အဲ့ဒီအတြက္ ငါတို႔ သူမ်ားေတြထက္ ပိုခက္ခဲမယ္။ ပိုႀကိဳးစားရလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒါမွ ငါတို႔ဘဝေလး ေအးခ်မ္းသာယာမွာေပါ့ဟ --
အင္းးးးး ဘယ္လိုႀကိဳးစားႀကမလဲဆိုတာေတာ့ ဆက္တိုင္ပင္ႀကတာေပါ့ဟာ ---"
------------------ -----------
(၆)
"ေမေမ ---- ဒီမွာႀကည့္ပါအံုး --- ေမေမ့အတြက္ မဂၤလာေဆာင္မွာဝတ္ဖို႔ အက်ီၤေတြဝယ္လာၿပီ"
"ဟယ္ --- သမီးနဲ႔ သား ျပန္လာၿပီလား။ ဘာေတြေလ်ွာက္ဝယ္ေနႀကတာတုန္းကြယ္ ---- ေမေမက ေတာ္ရံုဆို ရပါတယ္"
"ေမေမ ႀကိဳက္ရဲ႕လား --- ဒါ သမီးေရြးခဲ့တာ။ ေမေမက အသားျဖဴေတာ့ ပန္းခရမ္းေလးဆို လိုက္မွာေလ --- ႀကိဳက္လား ေမေမ"
"ေအးပါ သမီးရယ္ ---- ေမေမက ဘာျဖစ္ျဖစ္ရပါတယ္။ သမီးေလးတို႔အတြက္ေရာ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ေျပပါတယ္ ေမေမ။ အကိုက အက်ီၤမဝယ္ဘူး လုပ္ေနလို႔။ ေအာက္ခံဝတ္တာပဲ အေပၚက တိုက္ပံုပါတယ္ဆိုၿပီးေလ ---- အဲ့ဒါနဲ႔ အတင္းဝယ္ေပးရတယ္။ သမီးကေတာ့ ဆင္စြယ္ေရာင္ဇာေလး ေမေမ ---- ဒီမွာႀကည့္ပါအံုး လွလားဟင္"
"ေအးပါ လွပါတယ္။ သားတို႔ သမီးတို႔က လူငယ္ေတြ ဘာဝတ္ဝတ္လွတယ္"
"ေမေမ့ေရွ႕မွာပဲ သားတို႔စုဗူးေလး ေဖာက္ေတာ့မယ္ ေမေမ ---- ဒီကပိုက္ဆံေတြအားလံုးကို မိဘမဲ့ေဂဟာနဲ႔ ဘိုးဘြားရိပ္သာမွာ သြားလွဴမယ္"
"သာဓု သာဓု သာဓု ကြယ္"
"သားတို႔ ဘဏ္ကပိုက္ဆံေတြကိုေတာ့ ေတာင္ဒဂံုမွာ ၁၀ ေပ အိမ္ေလးဝယ္ၿပီး ငွားထားမလားလို႔ ေမေမ"
"ေကာင္းတာေပါ့ သားရယ္ -------"
ေအာ္ ကိုေက်ာ္ေရ ----- ရွင့္သားက ဖေအတူသား။ ေစေစ့စပ္စပ္လည္းရွိပါ့။ ခု ႀကည့္ပါအံုး --- အလုပ္လုပ္ၿပီး ကုတ္ကပ္စုထားႀကတာ အိမ္တစ္လံုးေတာင္ ပိုင္ေနပါေရာလား ------ ဒီေခတ္ ကေလးေတြမ်ား ကြ်န္မတို႔ထက္ ေတာ္တယ္ရွင္။ ရွင့္ကို သတိရတယ္ ကိုေက်ာ္ေရ ----- တခ်ိန္တုန္းကလို ကြ်န္မတို႔ လက္တြဲၿပီး သားေလးမဂၤလာပြဲ တက္ခ်င္လိုက္ပါဘိ။
--------------------------
--------------------------------
-----------------------------
(၇)
"မိစု ---- နင္ ငါ့ကို ေျပာစရာရွိတယ္ဆို"
"ေအးးးးး ဖိုးေက်ာ္ ငါတို႔ အလုပ္ပိုလုပ္ဖို႔ လိုလာၿပီ။ ငါ အခု ပါမုန္႔စက္ရံုမွာ အလုပ္လုပ္ေတာ့မယ္။ မနက္ဘက္ကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အေႀကာ္ေရာင္းမယ္ေလ။ မနက္ ၈ နာရီကေန ညေန ၅ နာရီထိက ပါမုန္႔စက္ရံုမွာလုပ္မယ္။ ေနာက္တစ္ခု ရွိေသးတယ္။ ညဘက္ အလုပ္တစ္ခု ရထားတယ္"
"ဘာ ----- မိစု ဘာအလုပ္လဲ ညဘက္ႀကီး နင္ ---- နင္"
"အာ ----- ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ။ ငါ့ကိုမ်ား နင္ေသေတာ့မယ္"
ငါ ညဘက္ ဖိနပ္ဆီးကြင့္ ထိုးမလို႔ဟ။ ဟိုဘက္လမ္းက အမႀကီးက အိမ္မွာယူၿပီး ကတၲီပါဖိနပ္ေလးေတြ ဆီးကြင့္ထိုးတယ္။ အခ်ိန္ပိုင္း လုပ္လို႔ရတယ္ေလ။ အပိုဝင္ေငြ ြရတာေပါ့"
"မိစုရယ္ ------ နင့္မ်က္စိေတြ ထိခိုက္လိမ့္မယ္ ---- ညဘက္ႀကီး ဒီေလာက္အေသးစိတ္ ဆီးကြင့္ေလးေတြကို ႀကည့္ရမွာ ---- မလုပ္ပါနဲ႔လားဟာ။ နင္ နားနားေနေန ေနပါ"
"မျဖစ္ဘူးေလ ဖိုးေက်ာ္ရဲ႕။ နင္ေတာင္မွ မနက္ဘက္ ပန္းေရာင္း။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေဝယ်ာဝစၥၿပီးတာနဲ႔ ေစ်းသြားၿပီး ေန႔လည္ကတည္းကထြက္လိုက္ရတဲ့ 'ေရွာက္သီးသုပ္ ခ်င္းသုပ္'။ တြန္းလွည္းတစ္စီးနဲ႔ လိုက္ေရာင္းေနရတာ ည ၁၀ နာရီေက်ာ္ထိေလဟယ္----- ငါကလည္း ပိုေနတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ လုပ္လို႔ရတာ လုပ္ရမွာေပါ့ ------ အဲ့ဒါမွ ငါတို႔ေတြ ပိုက္ဆံစုနိုင္မွာေလ"
"ေအးပါ မိစုရယ္ -------"
------------------------------------------------
ကြ်န္ေတာ္နွင့္ မိစု ခ်စ္သူေတြျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း အနာဂတ္ဘဝအတြက္ တိုင္ပင္ခဲ့ႀကသည္။ ရရာအလုပ္ကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစားလုပ္ၿပီး ပိုက္ဆံစုမယ္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေရွာက္သီးသုပ္ေရာင္းတဲ့အကိုရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ လက္တြန္းလွည္းေလးနဲ႔ ေရွာက္သီးသုပ္ တို႔ဟူးသုပ္ အသုပ္စံုေရာင္းတဲ့ အသုပ္သည္ေလးဘဝ ေရာက္သြားတယ္ ဆိုပါေတာ့။ အစကေတာ့ ဘယ္လုပ္တတ္မလဲဗ်ာ။ မိစုက ကူညီတယ္ေလ။ အသုပ္မ်ိဳးစံု သုပ္ျပတယ္။ သူေျပာတဲ့စကားတစ္ခြန္းကေတာ့ 'ဖိုးေက်ာ္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေစတနာထားလုပ္ပါ' တဲ့။ ေစ်းေရာင္းတယ္ဆိုတာ ေရာင္းတက္ရင္ ကုသိုလ္ရတယ္ တဲ့။ ငါတို႔ရဲ႕ ေစတနာ ေမတၲာေႀကာင့္ တေန႔မွာ ငါတို႔ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဘဝ
ေလးကို ဖန္တီးနိုင္မွာပါတဲ့ ဗ်ာ ------
(၈)
ကြ်န္မ ဖိုးေက်ာ္ကို ေစ်းမေရာင္းေစခ်င္ပါဘူးရွင္။ အခုလက္ရွိအေျခအေနမွာေတာ့ ဒါက အရင္းအနွီးနည္းၿပီး ပိုက္ဆံဝင္တဲ့အလုပ္မို႔ပါ။ ကြ်န္မ သူ႔ကို အိမ္ေထာင္ဦးစီးေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ အိမ္တစ္အိမ္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ သူ႔ကို အျမင့္တေနရာမွာ ထားခ်င္တယ္။ ကြ်န္မ သူ႔ကို အသက္ေမြးဝမ္းေႀကာင္းပညာတစ္ခု ေလ့လာခိုင္းမွာပါ။ သူ႔ဘဝကို ဒီလိုေစ်းသည္အျဖစ္နဲ႔ ႀကည့္မေနရက္ပါဘူးးးး
"ဖိုးေက်ာ္ ငါတို႔ ပိုက္ဆံေတြ ေတာ္ေတာ္စုမိၿပီေနာ္"
"ေအးဟ ငါတို႔ လက္ထပ္ေတာ့မလား'
"ေနပါအံုးဟယ္ ---- နင့္ကုိ ငါေျပာစရာရွိတယ္"
"အင္းးးးး ေျပာေလ"
"နင္ ကြန္ပ်ဴတာ အေျခခံသင္ဟာ။ ၿပီးရင္ ငါတို႔ မိတၲဴနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာ စာစီစာရိုက္ဆိုင္ေလး ဖြင့္ႀကရေအာင္"
"ေဟ့ ငါ့လို အဂၤလိပ္စာ မတတ္တဲ့ေကာင္က ကြန္ပ်ဴတာ ဘယ္လိုသင္မလဲ"
"အဲ့အတြက္ မပူနဲ႔ ----- ငါအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ရွင္သမီးမမက အရမ္းသေဘာေကာင္းတာဟ။ ဒီအႀကံလည္း သူေပးတာ။ ငါတို႔အေႀကာင္း သူ႔ကိုေျပာျပေတာ့ သူအရမ္း အားက်တယ္တဲ့။ တက္ညီလက္ညီႀကိဳးစားေနႀကတာ ျမင္ရလို႔တဲ့--"
"အဲ့ေတာ့ ----"
"သူ႔ကို ငါေျပာျပလိုက္တယ္။ နင့္ကို ေစ်းမေရာင္းေစခ်င္ဘူးလို႔။ သူခဏစဥ္းစားေနၿပီး နင့္ကို ကြန္ပ်ဴတာ တက္ခိုင္းတာပဲ။ သူက ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္း ဖြင့္ထားတာေလ။ သူသင္ေပးမယ္တဲ့။ အဂၤလိပ္စာအမ်ားႀကီး ဖတ္တတ္စရာမလိုဘူးတဲ့ဟ။ နင္လည္း အလယ္တန္းေရာက္တာပဲကို။ လက္ေတြ႔လုပ္တတ္ဖု႔ိက အေရးႀကီးတာလို႔ေျပာတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ မိတၲဴဆိုင္ေလး ဖြင့္ဖို႔လည္း သူပဲအႀကံေပးတာ"
မိစုရဲ႕အားေပးမႈနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ႀကိဳးစားမႈေႀကာင့္ အားလပ္ခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္း တက္နိုင္ခဲ့ပါသည္။
(၅ ႏွစ္ခန္႔ႀကာေသာ္ -----)
"ကဲ --- ေမာင္ေက်ာ္နဲ႔ မစုစုတို႔ အႀကင္လင္မယားျဖစ္ေႀကာင္း လက္မွတ္ေရးထိုးလိုက္ႀကပါအံုး"
ကြ်န္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရပ္ကြက္လူႀကီးသူမမ်ားေရွ႕ေမွာက္တြင္ လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီး မဂၤလာဦးဆြမ္းေကြ်းခဲ့ႀကပါသည္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ကြ်န္မတို႔ ဆိုင္ခန္းေလးတစ္ခန္း အဆင္သင့္ငွားထားၿပီး ကိုေက်ာ္က မိတၲဴ ကြန္ပ်ဴတာစာစီစာရိုက္နဲ႔ စာေရးကိရိယာပစၥည္းဆိုင္ေလးဖြင့္။ ကြ်န္မက ဆိုင္ေရွ႕ေျမလြတ္ေလးမွာ အမိုးေလးထိုးၿပီး အသုပ္စံုဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားႀကပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ေစတနာအက်ိဳးေပးပဲလားးးးကံအေႀကာင္းတရားက မ်က္နွာသာေပးလို႔ပဲလားးးကြ်န္မတို႔ဆိုင္ေလးက အက်ိဳးေပးလိုက္တာရွင္။ ခုေတာ့ ကြ်န္မတို႔ အိမ္ေလးတစ္လံုးေတာင္ ဝယ္နိုင္ၿပီေလ။ ဆိုင္ေလးကိုလည္း အပိုင္ဝယ္လိုက္တယ္။ အက်ိဳးေပးလို႔ပါ။ သားဦးေလးဖြားၿပီးေနာက္ပိုင္း ကြ်န္မအလုပ္နားၿပီး ကေလးကို ေသခ်ာဂရုစိုက္တယ္။ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္ သားရတနာေလးေလ။ အားတဲ့အခ်ိန္ ကိုေက်ာ့္ဆိုင္မွာ ကူညီတယ္။ ဆိုင္ေလးကိုလည္း ထပ္ခဲ်႕ထားနိုင္ၿပီေပါ့------
--------------
---------------
(၉)
ကိုေက်ာ္ေရ ------ ဒီေန႔ ရွင့္သားေလး လက္ထပ္ပြဲေန႔။ လိမၼာတဲ့သားေလး။ ဦးေက်ာ္နဲ႔ ေဒၚစုတို႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ သားရတနာေလး။ သူ႔အနာဂတ္မိသားစုေလးကို ဖန္တီးေတာ့မယ္တဲ့ရွင္။ ရွင့္ကို သတိရတယ္။ တခ်ိန္က ပန္းသည္ေလး ဖိုးေက်ာ္နဲ႔ အေႀကာ္သည္မေလး မိစုတို႔ရဲ႕ ပ်ိဳးေထာင္ခဲ့တဲ့ သားေလး အင္ဂ်င္နီယာ ေမာင္ေကာင္းျမတ္နဲ႔ သူနာျပဳေလး မနန္းယုတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္အိမ္ေလးက ကြ်န္မတို႔ဖန္တီးတည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့အိမ္ေလးထက္ ပိုၿပီးျပည့္စံုသာယာမွာေပါ့ရွင္။ ကြ်န္မ ေက်နပ္တယ္။ ရွင္လည္း ေက်နပ္ေနမွာပါ ကိုေက်ာ္ေရ --------- ။
ကြ်န္မတို႔ အနာဂတ္ဖန္တီးရွင္ေလးေတြကို ဖန္တီးခြင့္ ေပးနိုင္ခဲ့ၿပီေလ --------။
~~~~~ ÷÷÷÷÷÷÷÷÷ ~~~~~
စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ အားေပးဖတ္ရႈေပးသူမ်ားအား ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါသည္။
ေအးမို႕
Category: ဘဝအတြက္ စာေပမ်ား, သုတ/ရသ/ဗဟုသုတ
